در این نوشته بر آنیم با خوانشی از نگره ی هماهنگی از چشم انداز ویتگنشتاین متأخر به دو مسأله ی اساسی که فراروی این نگره است، مسأله ی جدایی نظام باور با جهان و ارزیابی نظام های باور هماهنگ موازی، پاسخ بدهیم. در آغاز این دو چالش و پیش انگاشت های آن بررسی می شود. سپس با خوانشی از نگره ی هماهنگی بر پایه ی فلسفه ی متأخر ویتگنشتاین راه حلی برای پاسخ به این دو مسأله ارائه می گردد. در این راستا روشن می گردد پنداشته ی گزاره های لولایی که از اندیشه های شناخت شناسانه ی ویتگنشتاین متأخر برگرفته شده است راه حلی کارآمد برای پاسخ به مسأله ی جدایی می باشد گزاره های لولایی پیونددهنده ی نظام باور به جهان هستند که این پیوند را از طریق کنش(پراکسیس) صورت می دهند و در نهایت با صورت بندی نگره ی هماهنگی در پرتوی این گزاره ها، می توان معیار کارآمدی نظام باور را برای انتخاب میان دو نظام باور هماهنگ موازی اعمال نمود تا پاسخ مسأله ی دوم را نیز یافت.

اهل معرفت افزون بر اهمیت فراوانی که برای رویا قایل اند، توجه ویژه ای به حدیث مشهور «من رآنی فی المنام. . . » نشان داده اند، تا آنجا که مشاهده پیامبر اکرم (ص) در رویا و دریافت مطلبی از ایشان را همسنگ و بلکه بعضا موثق تر از احادیث مصطلح سلسله سندی دانسته اند. در آثار عارفان و نیز پژوهش های عرفانی به ابعاد و لوازم فراوان پذیرش این حدیث توجه چندانی نشده و ابهامات فراوانی در این زمینه وجود دارد. در این نوشتار، پس از تبیین جایگاه این حدیث در نگره عارفان و توجه به لوازم آن کوشیده ایم به چرایی ناممکن بودن تصرف شیطان در چنین رویاهایی پاسخ دهیم. همچنین، میان این گونه دریافت از معصوم با سایر گونه ها مقایسه ای صورت گرفته و در نهایت، ضمن اشاره به آسیب ها و نگرانی های اعتماد به چنین رویاهایی، طرح بحث و ورودی اجمالی به مباحثی شده است که می تواند زمینه ساز تحقیقی تفصیلی برای کاستن از آسیب ها، به جای نادیده انگاشتن حدیث شود.

از رویکردهای اندیشه در زمینه آموزش و پرورش در دهه های گذشته که در ایران کمتر بدان نگریسته شده، پرورش انتقادی است. این رویکرد که بیشتر از دهه 80 در کانون نگرش اندیشه مندان بوده، برگرفته از نگره انتقادی یا مکتب فرانکفورت است. در این دیدگاه، پرورش وابسته به دگرگونی های اجتماعی و سیاسی دانسته شده است و از این رو، در آن برنامه های درسی بر بررسی های اجتماعی و سیاسی پایه گذاری می شود. نگره انتقادی آموزش و پرورش، بی طرفی دانش را نمی پذیرد و طرح انتقادی مسایل را در مدرسه ها، آشکار سازنده پیوند قدرت و دانش، و پی آمدهای آن می داند.پرورش انتقادی که در سال های گذشته بسیاری از آموزش گران و به ویژه رنگین پوستان بدان نگاهی ویژه داشته اند، برآیند نگره پردازی برخی از اندیشه مندان و فیلسوفان انتقادی در کشورهای گوناگون، به ویژه اروپا و امریکا است. این نوشتار، در کنار روشن ساختن پرورش انتقادی، به بررسی پرورش رهایی بخش فریره، پرورش بنیادی ژیرو، و پرورش انقلابی مک لارن می پردازد. هم چنین، چالش هایی که آموزش گران انتقادی در دوران جهانی شدن با آن رو به رو اند بررسی و این دیدگاه به کوتاهی ارزیابی می شود.

مادر کانون پیوند در خانواده است. جایگاه او در طبیعت، جایگاهی ریشه ای است که خلقت و فطرت عالم با آن عجین شده است و این قانون هستی، قابلیت تغییر ندارد و بر اساس این جایگاه ریشه ای کرامتی خاص برای او مقرر کرده، که در وجوه عام خود از وی نفی ضرر و حرج و اکراه کرده است. اسلام در راس همه ادیان، توجه خاصی به نقش محوری این وجود مبذول داشته است. اگر چه متون و نصوص مبنی بر رویکردها و اصول کلی درباره مادر است، جامعه معاصر نیاز محسوسی به واکاوای جایگاه و تاثیر مادر در قالب های خردتر دینی برای ارائه الگوهای دست یافتنی دارد. در این مقاله، در راستای پاسخ به این که رسالت مادر چگونه در حوزه شرع تبیین می شود و آیا این رسالت، قابلیت سطح بندی در این حوزه را دارد یا خیر و همچنین نقطه محوری این رسالت بر اهرام کدام یک از عوامل استوار است، سعی داریم جایگاه مادر و رسالت او را در حلقه محکم و ناگسستنی مقاصد در شریعت بررسی و رسالت او را در سه سطح کلان، میانه و خرد در حوزه شرع ارائه کنیم. بدین ترتیب، در بخش اول به نگره مقاصد شرعی و در بخش دوم به رابطه این نگره با مادری (شرح رسالت مادر در مصالح ضروری پنج گانه) می پردازیم. بر حسب بررسی های نگارندگان، نتیجه می گیریم که مادری در دایره توانمندی های زن قرار گرفته و این، عین عدالت است که زن بنا به جهازی که دارد، از جایگاه و نقش مادری می شود. و نیز طهارت مادر در حفظ مصالح پنج گانه نقطه محوری در رویکرد اسلام و مقاصد شرع است؛ چرا که مادر امانت دار الهی و حائز پایگاهی ارزشی و یکتا در حفظ انسجام خانواده است.

اساس کار محدثان قدیم شیعی در بررسی و نقد حدیث، بر شناخت «متن» و «کتاب» حدیثی و جایگاه و حجیت آن استوار بوده است. در فهرستهای شیخ طوسی و نجاشی - که تنها فهارس به جا مانده از قدماست - می توان نگرههای متعدد کتابشناسی را یافت که مبانی محدثان قدیم شیعه را در بررسی و نقد حدیث نشان می دهد. نگارنده مقاله حاضر این نمونه های شایان توجه را برکشیده و کوشیده با چینش منطقی آنها، راهی به شناخت مبانی کهن حدیث شناسی شیعی بگشاید.

به مجموعه ی تلاش هایی که نظریه پردازان سینمایی، برای شناسایی و طبقه بندی تاثیر جلوه های صوتی، و بطور کلی صدا در فیلم به انجام رسانده اند، کارکردگرایی گفته می شود. علت این نام گذاری این است که این متفکران، مانند بالاژ، کراکوئر و دیگران، تاثیر اصوات را با عنوان کارکرد(هایی) برای صدای فیلم3 دسته بندی می کنند. در این مقاله قصد داریم به مطالعه ی پرسش های اساسی کارکردگرایان پیرامون ماده ی خام، دامنه، فرآیند و شیوه های تاثیر جلوه ی صوتی بپردازیم. از این رو ابتدا متغیرهای کیفیت فیزیکی، همگامی و همگرایی را وضع خواهیم کرد. فرض بر این است که این متغیرها، مشخص کننده ی ماهیت و چگونگی فرآیند تاثیر جلوه های صوتی، در نتیجه کارکرد (یا کارکردهای) آن ها هستند. گام بعدی، آزمودن این متغیرها با مطالعه ی کارکردهای شناسایی شده برای جلوه های صوتی در فیلم است (شیوه ها). این بررسی علاوه بر آزمودن متغیرها، ما را برای متمایز دانستن جلوه های صوتی از سایر اصوات فیلم (موسیقی و گفتار) یاری می دهد (دامنه). تلاش شده است مطالعه ی جاری با ذکر نمونه هایی از سینمای ایران و جهان غنی تر و کاربردی تر شود. در پایان، به وسیله ی اجتماع متغیرها در مفهوم وضعیت انطباق، ماده ی خامی نظری برای جلوه های صوتی در شکل فیلم طرح خواهیم کرد، چنان که ادراک نسبت میان اجزای سازنده ی آن، فرآیند تاثیر جلوه های صوتی را نیز آشکار می کند.

نگره تفکیک دارای مبانی، اصول و قواعد مختلفی است که با تکیه بر آنها به تبیین آراء و دیدگاه های خود می پردازد. در این نوشتار تلاش شده تا مبانی این نگره تبیین و مورد ارزیابی قرار گیرند. هدف از انجام این تحقیق، نشان دادن ضعف و سستی مبانی این نگره است. ضعف مبانی یک نگره، منشا تردید در اصل اعتبار آن نگره می شود. نگارنده با تحقیق کتابخانه ای در آثار تفکیکیان به ویژه آقا مجتبی قزوینی، مبانی آنان را اصطیاد و در قالب مبانی «معرفت شناختی و روش شناختی» و «هستی شناختی» تحلیل کرده است. نویسنده پس از تبیین این مبانی، به ارزیابی انتقادی آنان می پردازد. از آنجا که از سویی یکی از شرایط اساسی برای اطلاق «مکتب» بر یک رویکرد و نگرش، وجود مبانی صحیح و متقن است و از دیگر سو تفکیک فاقد این شرط است؛ باید گفت تفکیک یک نگرش و نگره فکری و نه یک مکتب است و اطلاق مکتب به آن مجاز می باشد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین عملکرد کودکان در مهارت های هماهنگی حرکتی با توانایی آن ها در همدلی شناختی و عاطفی صورت گرفت. شرکت کنندگان را 45 نفر از دانش آموزان 7 تا 9 ساله مدارس ابتدایی شهر تهران تشکیل دادند. مهارت های هماهنگی حرکتی با استفاده از مجموعه آزمون ارزیابی حرکت کودکان، ویرایش دوم و در سه حیطه چالاکی دست ها، هدف گیری و دریافت و نیز مهارت های تعادلی اندازه گیری شدند. همچنین از مقیاس همدلی گریفیت برای ارزیابی توانایی همدلی آزمودنی ها استفاده شد. نتایج رگرسیون تک متغیره و چندگانه نشان داد که چالاکی دست ها و تعادل به ترتیب با همدلی عاطفی و شناختی رابطه مستقیم و معنادار دارند و به ترتیب 7 و 11 درصد از واریانس آن ها را تبیین می نمایند. به علاوه، بدون کنترل متغیرهای دیگر، بین مهارت چالاکی دست ها و نمره کل همدلی رابطه مستقیم و معناداری مشاهده شد. ارزیابی و توجه به مهارت های هماهنگی حرکتی به ویژه مهارت های حرکتی ظریف در سنین کودکی برای پیشگیری از بروز اختلال در رشد مهارت های اجتماعی نظیر همدلی ضروری به نظر می رسند.

از باور فطری به خدا، تقریرها و تفسیرهای متعددی ارائه شده است. یکی از این تقریرها، تفسیر باور فطری به معرفت قلبی است که نه از سنخ علم حضوری و شهودی است و نه از سنخ علم حصولی؛ بلکه معرفتی است که خداوند در جان و قلب انسان به ودیعه گذاشته شده و صنع او می باشد. این تقریر که توسط طرفداران رویکرد تفکیکی ارائه شده است، از لحاظ مبانی، محتوا و روش با ایرادهای مختلفی نظیر تعطیل عقل از شناخت حصولی خداوند، انکار علم حضوری به خدا و نظایر آن مواجه است و درنهایت نمی تواند معیاری برای توجیه باور فطری به خدا ارائه دهد. در مقاله حاضر سعی شده است با روش توصیفی تحلیلی و با هدف تبیین و بررسی انتقادی این دیدگاه، به ارائه دیدگاه مختار بپردازد. در تقریر مطلوب، باور فطری به خدا به معنای باور قلبی و از سنخ علم حضوری خواهد بود. در علم حضوری به دلیل اینکه علم عین واقع است، خطا در آن راه ندارد و در مقام اثبات و توجیه نیز «خودموجه» می باشد.